Czarna dziura – obiekt astronomiczny , który tak silnie oddziałuje grawitację na swoje otoczenie, że nawet światło nie może wydostać się z "potrzasku". Z czarnej dziury nie można się wydostać, bo wszystkie drogi ucieczki prowadzą z powrotem do środka. Co więcej, ogromne zakrzywienie czasoprzestrzeni spowalnia upływ czasu. Już na zewnętrznej powierzchni kosmicznego potwora czas prawie stoi. Gdyby z dwóch braci bliźniaków jeden poleciałby na wycieczkę w pobliże czarnej dziury, to okazałoby się po powrocie, że jest młodszy od drugiego.

Czarne dziury tworzą się dzięki gwiazdom supernowych.

Istnienia czarnych dziur nikt już nie kwestionuje. Nie można ich co prawda zobaczyć żadnymi przyżądami optycznymi, ale ich działania są bardzo zauważalne. Grawitacja staje się w cz. dziurze tak potężna, że jak wspomnieliśmy wyżej, zostaje uwięzione nawet światło. Jeśli w pobliżu pola grawitacyjnego czarnej dziury znajdzie się jakaś gwiazda, jej materia zaczyna być przyciągana. Przyciągnięte gazy i pyły tworzą wokół  dziury tak zwany dysk akrecyjny, wirujący z dużą prędkością.